Historia Modern Talking - wersja skrócona

Duet Modern Talking tworzą Dieter Bohlen (autor muzyki, tekstów i producent - to ten wyższy) oraz Thomas Anders (wokalista - to ten niższy). Zespół powstał w 1984 roku z inicjatywy Bohlena. Anders początkowo odniósł się do pomysłu sceptycznie, ale ostatecznie dał się przekonać. We wrześniu 1984 roku ukazał się pierwszy singiel grupy - You're My Heart, You're My Soul. Piosenka niestety nie została zauważona. Mimo to 17 stycznia 1985 zaprezentowano teledysk do piosenki. I wówczas nastąpił przełom. Całe Niemcy zaczęły mówić o znakomitej piosence, w której wokaliści śpiewają bardzo wysokimi głosami. Stacje radiowe atakowane były telefonami od słuchaczy, którzy chcieli usłyszeć ten właśnie utwór. Kilka tygodni później singiel wylądował na szczycie niemieckiej listy przebojów i zachował tą pozycję przez 6 tygodni! Zespół idąc za ciosem wydał drugi singiel "You Can Win If You Want" oraz debiutancki album noszący niezbyt skomplikowany tytuł "The 1st Album". Obydwa dotarły na szczyt list przebojów. Później przyszła kolej na następne płyty. "Cheri Cheri Lady", "Brother Louie", "Atlantis Is Calling" - trzy następne single zespołu również były numerami 1. Niestety po nagraniu trzeciego albumu "Ready For Romance" atmosfera w zespole bardzo się zepsuła. Winna była żona Andersa - Nora, która chciała mieć jak największy wpływ na działalność grupy, mimo iż nic twórczego do niej nie wnosiła. Próbowała zepchnąć Bohlena na dalszy plan, Thomas nie mógł zrobić praktycznie nic bez jej zgody. Ale Bohlen się nie dał. W październiku 1987 wypełniony został kontrakt zakładający stworzenie sześciu płyt Modern Talking. Obydwaj panowie mieli siebie serdecznie dość i zespół po trzech latach działalności przestał istnieć. Przez te trzy lata wydał 6 albumów, 9 singli i łącznie osiem razy dotarł do pierwszego miejsca na niemieckiej liście przebojów. Panowie poszli własnymi drogami. 

Thomas Anders zaczął karierę solową, ale żaden z jego siedmiu albumów nie był sukcesem. Dieter Bohlen założył grupę Blue System, z którą wydał 13 płyt i odnosił nieporównywalnie większe sukcesy niż Anders, choć nie tak duże jak w Modern Talking. Ponadto z powodzeniem pisał muzykę dla innych wykonawców. Współpracowali z nim tacy artyści jak Bonnie Tyler, Chris Norman, Smokie, Engelbert Humperdinck czy Errol Brown. Ponadto stworzył trzy soundtracki (z których jeden - "Rivalen der Rennbahn" sprzedał się w ponad milionowym nakładzie) i miał trzy piosenki na konkursie piosenki Eurowizji. W 1994 roku sprzedał swoją 100-milionową płytę. W tym samym roku zmienił charakter swojej muzyki na bardziej dance'owy. Mimo tego płyty Blue System sprzedawały się coraz słabiej, a ostatnia "Here I Am" była wręcz porażką. Na szczęście jego stosunki z Andersem były już wówczas na tyle dobre, że można było pomyśleć o reaktywacji Modern Talking. 16 marca ukazał się singiel "You're My Heart, You're My Soul 1998" zawierający nowe wersje tego przeboju. Dwa tygodnie później w sklepach pojawił się album "Back For Good" zawierający nowe wersje największych przebojów grupy oraz cztery premierowe kawałki. Płyta okazała się niesamowitym sukcesem. Dotarła do pierwszego miejsca i przez rok utrzymywała się na liście 100 najlepiej sprzedających się albumów. Wydany na początku 1999 roku album "Alone" potwierdził, że zespół powrócił na dobre. Wydawał kolejne single i płyty, z których największymi sukcesami były singiel "Win The Race" oraz album "Victory". Pod koniec roku 2002 Dieter Bohlen zaangażował się jako juror w program "Deutschland sucht den Superstar" będący niemiecką wersją "Idola". Singlel z jego piosenką "We Have A Dream" wykonywaną przez finalistów tego programu okazał się niesamowitym sukcesem i Bohlen podjął dalsze współpracę z DsdS. Pisząc muzykę dla jego uczestników odnosił kolejne megasukcesy porównywalne jedynie z tym, co działo się w latach największej świetności Modern Talking. Jego kolejne produkcje docierały do szczytów list przebojów. Ofiarą tego zaangażowania w Idola stał się jednak zespół Modern Talking. Wyszły co prawda nowy singiel i album, obydwa były wielkimi sukcesami, ale grupa nie miała przed sobą równie wielkiej przyszłości. Bohlen zdecydowanie więcej czasu poświęcał na opiekę nad karierami gwiazd DsdS niż na własny zespół. Taka działalność nie miała dalszego sensu. Z zaplanowanej trasy koncertowej odbyły się tylko dwa koncerty. Pierwszy z nich 7 czerwca w Rostocku - tam poinformowano o końcu działalności grupy. Drugi - pożegnalny - odbył  się 21 czerwca w Berlinie. Dwa dni po nim ukazał się pożegnalny album, będący w praktyce składanką zawierającą wszystkie piosenki Modern Talking jakie ukazały się na singlach.