Relacja z koncertu Thomasa Andersa w Kolonii

Oto relacja z koncertu Thomasa Andersa, który odbył się w Kolonii 13 marca 2006. Podziękowania dla Evy za jego udostępnienie :)

W poniedziałek byłam na występie Thomasa Andersa w klubie Gloria w  Kolonii. Jak zawsze przyjechałam dużo za wcześnie i czekałam na wejście. Najpierw wchodziło się do małego baru a przez ten bar dopiero do klubu. Bar otwarty był cały dzień. Gdy szłam do
toalety zauważyłam ze można wejść do klubu i oglądać próby. Oczywiście wykorzystałam to. Najpierw byli tylko muzycy, którzy błyszczeli dobrym humorem, cały czas opowiadali kawały. Thomas wyszedł trochę później - najpierw przyklejał teksty piosenek na podłodze. Potem ustawił mikrofon odpowiedniej wysokości i zaśpiewał eurowizyjną piosenkę "Songs That Live Forever". Potem sprawdzał jeszcze akustykę na widowni. Ja siedziałam na schodach przy paru muzykach. Thomas przyszedł do nich przywitać się, porozmawiał z nimi i poszedł sprawdzić jak słychać go gdy przechodzi z tyłu sceny. Później podszedł do mnie, podał mi rękę mówiąc "Hallo Eva" .To było dla mnie piękne. Zapytałam go czy będzie miął czas rozdać autografy i podpisać zdjęcia. On powiedział, że owszem, ale później i wrócił do swoich zajęć. Potem próbował jeszcze parę piosenek. Dał też wywiad dla SAT 1. Ludzie z tego programu nagrywali cale próby. Po wywiadzie poszedł się przebrać a mnie za parę minut grzecznie wyproszono tam gdzie się należy, do fanów. Spotkałam kilka znajomych, z jedną z nich robiono wywiad. Siedziała przy laptopie i opowiadała coś. W programie Blizt nazwano ja i jej faceta największymi fanami Thomasa. Ja właściwie znam jeszcze większych fanów jak oni :). Poznali się na koncercie, wtedy mieszkali bardzo daleko od siebie. Teraz  on się do niej
przeprowadził.
O 20.10 zaczęli wpuszczać. Ja weszłam jako pierwsza. Zajmując miejsce nie widziała,, że ono jest zarezerwowane. Gdy zauważyłam to
przesiadłam się do drugiego rzędu. To miejsce, które chciałam zajęła jakaś babka. Była taka dobra, że powiedziała mi 3 miejsca obok mnie są zajęte dla znajomych. Ja byłam wściekła, bo chciałam siedzieć w środku tak żeby mieć Thomasa prosto przed sobą i zrobić piękne zdjęcia. O 21.00 wyłączyli światło i Thomas zaczął śpiewać ale widać go nie było, bo siedział miedzy publicznością. Po krótkim czasie skierowano jupitery na niego i on wstał i  śpiewając szedł powoli po schodach w kierunku sceny. Tego wieczoru śpiewał tylko piosenki z nowego albumu. Miedzy piosenkami powiedział, że jest dumny gdyż rozmawiał kiedyś z Clifem Richardem
i że podziwia glos Lisy Stansfield. Przed "You're My Heart, You're My Soul" kazał zgadywać jaką piosenkę będzie śpiewać jako następną. Prawdziwi fani nie mieli z tym problemu.
Thomas miał dwie śpiewaczki na scenie. Były to młode panie z pięknymi glosami, które umiały tez bardzo dobrze tańczyć. Stały na boku sceny. Kocert trwał mniej więcej godzinę. Piosenka "Sweet Dreams" była bardzo pięknie wykonana. Thomas śpiewał refren razem z tymi paniami i wspaniale było usłyszeć te trzy świetne głosy śpiewające pełna piersią. Ostatnia piosenka "Cry For Help" była wykonana tylko dwoma instrumentami i oczywiście głosem Thomasa  - to było wspaniale. Był jeden bis -  trzy piosenki.  Po koncercie Thomas dawał wywiady w garderobie. Po około 15 minutach wyszedł do fanów i rozdawał zdjęcia z autofrafami. Na każdym pisał dedykacje. Miał ich niestety bardzo mało. Chciałam parę dla moich koleżanek, niestety dostałam tylko jedno dla mine.
Gdy je dostałam wyszłam z klubu i poszłam na tramwaj do dworca Kolonia Deutz., który mi uciekł... Przeszłam się do następnego
przystanku. Tam jechało więcej tramwajów w tym kierunki. Wsiadłam do tramwaju, który zawiózł mnie na dworzec główny. Tam wsiadłam do złego pociągu... Nic nie dało, że szybko zorientowałam się że jadę na południe zamiast na zachód. Wysiadłam i długo czekałam na następny pociąg z powrotem do Kolonii. Tam z kolei czekałam na pociąg do Düsseldorfu. A tam był koniec jazdy, bo była  1.00 a następny
pociąg do mojego miasta jechał dopiero o 4.30. Gdybym się nie pomyliła o tej pierwszej byłabym w domu - a byłam po piątej. O 10 byłam w pracy, gdzie szef mnie opieprzył - spóźniłam się dwie godziny. Byłam okrutnie śpiąca, a roboty w brud. Szef nie wiedział za co się najpierw zabrać. W tym dniu poszłam do łóżka o 20...
Pozdrowienia Eva