Nino De Angelo - biografia

Artykuł ten jest początkiem większego cyklu. Chciałbym, aby na stronie pojawiały się dość obszerne biografie wokalistów i wokalistek, którzy niegdyś nagrywali z Dieterem Bohlenem. Biografię Nino De Angelo przygotowałem już jakiś czas temu, z myślą o wciąż niezrealizowanym projekcie strony internetowej poświęconej jego twórczości i idealnie nadaje się ona na pozycję otwierającą nowy cykl na moderntalking.aplus.pl. 

Nino De Angelo jest wykonawcą znanym głównie w Niemczech, poza granicami tego kraju ma niewielu fanów. Zasłynął dzięki przepięknemu, mocnemu głosowi i dość specyficznemu sposobowi śpiewania który trudno pomylić z innym. W swojej ponad 20-letniej karierze miałe kilka przebojów, najbardziej znanym z nich jest "Jenseits von Eden". 

Nino De Angelo naprawdę nazywa się Domenico Gerhard Gorgoglione. Urodził się 18 grudnia 1963 roku w Narodowej Klinice Ginekologicznej w Karlsruhe (Niemcy). Jest synem włoskich imigrantów Stelli i Pietro Gorgoglione. Dzieciństwo spędził w położonym nieopodal Karlsruhe mieście Bretten. W 1972 roku jego rodzice rozwiedli się. W 1979 Domenico zdobył... juniorski tytuł mistrza RFN w karate, w tym samym roku rozpoczął swoją karierę muzyczną. Wraz z przyjacielem śpiewali w perskiej restauracji przeboje Elvisa Plesleya, Adriano Celentano i Renato Zero. Szło nieźle, dziennie zarabiali do 30 marek. W 1980 Domenico przyjął niemieckie obywatelstwo, a już w 1981 udało mu się podpisać pierwszy kontrakt muzyczny. Pod pseudonimem "Nino" nagrał dwa single "Siebzehn" i "Der Ring, den Du trägst". Nie zdobyły one większej popularności, jednak ważniejszy od tego był fakt, że udało mu się zaczepić w dużej wytwórni. W lutym 1982 "Nino" zamienił się w "Nino De Angelo", pod takim właśnie pseudonimem ukazał się bowiem jego trzeci singiel zatytułowany "Und ein Engel fliegt in die Nacht". Była to niemiecka wersja przeboju grupy OMD "Souvenir". I wreszcie się udało! Płytka na całe 12 tygodni weszła na niemiecką listę przebojów. Pojawiły się pierwsze artykuły w gazetach, występy w stacjach radiowych i telewizyjnych. Pomimo niewielkiego zainteresowania kolejnym singlem "Vielleicht" uznany niemiecki kompozytor, tekściarz i producent Hans Joachim Horn-Bernges zdecydował się poprowadzić dalej karierę młodego, obiecującego wokalisty. Jak się szybko okazało była to świetna decyzja. Kolejny singiel "Ich sterbe nicht nochmal" wyprodukowany przez Berngesa a skomponowany przez innego niemieckiego gwiazdora Drafi Deutschera okazał się jeszcze większym hitem niż "Und ein Engel fliegt in die Nacht" i na liście pozostał przez 20 tygodni docierając do 21 miejsca. Wkrótce później ukazał się debiutancki album "Junges Blut" oraz kolejny singiel "Engel und Teufel, Luisa". Dzięki tym płytom Nino na dobre zadomowił się w show-biznesie. Artykuły w Bravo, liczne występy w popularnych programach TV i ponad 10000 km pokonywanych miesięcznie w ramach tras koncertowych. Nie był to jednak jeszcze szczyt jego kariery.
W listopadzie 1983 wydał kolejny singiel będący dziełem spółki Deutscher/Horn-Bernges - "Jenseits von Eden", będący niemiecką wersją utworu "Guardian Angel". Błyskawicznie dotarł on do pierwszego miejsca w Niemczech i postał na nim przez 7 tygodni! Za tym sukcesem poszły kolejne, m.in. 5 tygodni na pierwszym miejscu we Francji z włoskojęzyczną wersją tego utworu zatytułowaną "La valle dell' Eden". Wydany został też drugi album zatytułowany (a jakże!) "Jenseits von Eden". Poza Niemcami wydano z kolei płytę "Nino" będącą zbiorem piosenek z "Junges Blut" i "Jenseits von Eden" w wersjach anglojęzycznych.
W mniej więcej tym samym czasie co album "Nino" na krajowym podwórku ukazał się singiel "Atemlos". Niestety nie okazał się on hitem na miarę poprzedniego. 20 miejsce zostało odebrane jako porażka. Także nowy album "Zeit für Rebellen" (na którym nie umieszczono "Atemlos"!) nie spełnił podkładanych w nim nadziei zarówno w Niemczech jak i poza nimi (wydany był bowiem również w wersji angielskiej i włoskiej).
Nino zmienił więc ekipę producencką (do akcji wkroczyli współpracownicy m.in Jennifer Rush - Candy de Rouge i Gunther Mende) a sam zajął się pisaniem nowych piosenek. Jednakże jego nowe płyty - singiel "Ich habe mich an dich verloren" i album "Ich suche nach Liebe" pomimo korzystnych recenzji sprzedawały się bardzo słabo. Nie pomógł w tym nawet fakt, że na płycie umieszczono niemiecką wersję przeboju Rush "The Power Of Love". Kolejna zmiana producentów (tym razem na Haralda Steinhauera) nie przyniosła efektów. Niepowodzenia w muzyce rekompensuje jednak sukces w życiu osobistym - 15 grudnia 1986 Nino żeni się z wieloletnią przyjaciółką Judith. Ślub kościelny odbył się znacznie później, 22 września 1987. Niezapomnianym momentem całej ceremonii było odegranie na organach "Jenseits von Eden".
Jesienią Nino powraca na rynek muzyczny z singlem "Doch Tränen wirst du niemals sehen" oraz albumem "Durch tausend Feuer". Powrót okazuje się całkiem niezły - po raz pierwszy od trzech lat Nino pojawia się na niemieckiej liście przebojów. Te płyty to także spora zmiana w jego image'u. Gitara, jeansy, kowbojskie buty oraz nieco bardziej rockowe brzmienie. Po raz pierwszy po dłuższej przerwie wydano też angielską wersję singla.
9 marca 1988 na świat przychodzi córka Nino Louisa-Marie. W tym samym roku Nino startuje... jako kierowca wyścigowy w Formule Opel-Lotus. Jednym z jego konkurentów był wówczas Heinz-Harald Frentzen, który kilka lat później z sukcesami startował w wyścigach Formuły 1. Na gruncie muzycznym zachodzą znaczne zmiany. Nino przenosi się z wytwórni Polydor do WEA. Pisaniem i produkcją nagrań zajmuje się znów Joachim Horn-Bernges. Mimo tego płyta "Baby Jane" sprzedaje się bardzo słabo a Nino jest coraz dalej od wielkiej popularności sprzed 5 lat.
Na początku 1989 telewizja ZDF powierzyła Dieterowi Bohlenowi stworzenie ścieżki dźwiękowej do serialu "Rivalen der Rennbahn". Bohlen zaprosił go jego nagrywania kilka nieco przygasłych gwiazd: Marianne Rosenberg, Lesa McKeowna, Ricky'ego Shayne'a oraz właśnie Nino De Angelo, który nagrał na tą płytę dwie piosenki: "Samuraj" i "Don't Kill It Carol". Soundtrack został przyjęty bardzo ciepło, nic więc dziwnego że Nino i Dieter poszli za ciosem. "Samuraj" został wydany na singlu, ukazał się też cały album z premierowym materiałem. Ta pierwsza (i jak narazie ostatnia) płyta Nino z anglojęzycznymi nagraniami wkrótce okazała się największym jego sukcesem od czasów "Jenseits von Eden". A nie było to ich ostatnie słowo! Równolegle z "Samuraj" wydany został bowiem singiel "Flieger". Z tą właśnie piosenką Nino jako reprezentant Niemiec pojechał na festiwal piosenki Eurowizji. Pod koniec 1989 roku ukazał się jeszcze jeden singiel "Who's Gonna Love You Tonight".
Na początku 1990 roku Nino nagrywa premierowy kawałek "Vielleicht (muß man erstmal durch die Hölle)". Większego rozgłosu tym utworem nie zyskuje, ale jest on ważnym krokiem w jego muzycznej. Jest to powiem pierwsza piosenka nie tylko napisana ale też wyprodukowana przez Nino. Więcej płyt w tym roku się nie ukazuje - cały czas zajmują powiem koncerty i praca w studio nad albumem. W marcu 1991 swoją premierę ma kolejny singiel "La Luna". Piosenka ta jest śpiewana częściowo po włosku, a sam wykonawca podpisany jest jako "De Angelo". Album ukazuje się w maju i nosi tytuł... "De Angelo". Nagrania utrzymane są w lekko rockowym stylu, jest też kilka melodyjnych ballad. Mimo tego zarówno sama płyta jak i promujące ją single przechodzą niezauważone. Zauważone zostają za to produkcje dla innych artystów: "Senza Amore" dla Oscara Domingo i "Lonely Fighter" dla Reinholda Bilgeri. W życiu prywatnym Nino następuje kolejne ważne wydarzenie: 1 sierpnia na świat przychodzi syn Luca Léon. Rok 1992 to przede wszystkim koncerty, trwają też prace nad nowym albumem. W międzyczasie Nino zajmuje się produkcją płyty dla grupy Van Dango. Rok 1993 rozpoczyna wydanie w marcu singla z piosenką "Ich fahr die Nacht" (niemiecka wersja "I Drove All Night" Roya Orbisona). Trzy miesiące później na półkach sklepowych pojawia się album "Verfluchte Zeiten". Wychodzą jeszcze dwa single promujące tą płytę, a pod koniec roku ukazuje się wyprodukowany przez Nino album "Zeit für Gehühle" Tommy'ego Steinera. 1994 rok to przede wszystkim trasa koncertowa "Tabaluga und Lilli" wraz z Peterem Maffay'em. Dwie piosenki śpiewane przez Nino znalazły się zresztą na albumie "Tabaluga und Lilli Live". Ukazuje się też ostatni singiel promujący album "Verfluchte Zeiten" - "Kleiner großer Mann".
W 1995 Nino wraz z żoną Judith ruszyli na podbój sceny dyskotekowej jako "Cpt. Galaxy", nie wyszło to niestety najlepiej. Poza tym wyprodukował on hymn turnieju tenisowego "Gerry Weber Open ‘95". W 1996 roku Nino nagrywa duet z Mr. President - "Olympic Dreams". Trwają też prace nad kolejnym albumem. Wszystko załamuje się jednak w momencie gdy lekarze wykrywają u Nino białaczkę. Błyskawicznie podjęte leczenie daje wyraźne rezultaty. Mocno wyniszczony przez chorobę, ale na szczęście szybko wracający do zdrowia Nino nie rezygnuje z kariery muzycznej. W 1997 roku wydaje singiel pod znamiennym tytułem "I Can See The Light".
Rok 1998 zaczyna się niespodziewanym występem w SAT.1-Silvester-Party. Nagrywa też piosenkę do serialu telewizji RTL "Dr. Monika Lindt". Jesienią wydaje singiel "Hand In Hand" - duet z Claudią Jung. Na początku roku 1999 Nino podpisuje kontrakt z wytwórnią Columbia. Rozpoczynają się prace nad pierwszym po chorobie albumem. Ukazuje się on w 2000 roku i nosi tytuł "Schwindelfrei". Publiczność przyjmuje go bardzo ciepło, płyta przez 7 tygodni gości wśród 100 najlepiej sprzedających się albumów w Niemczech. Niedługo później ukazuje się reedycja płyty z bonusowym utworem "Gib mir Zeit". Po 7 latach przerwy Nino znów z sukcesami występuje w programie ZDF-Hitparade. Płyta jest promowana przez trzy single, wszystkie wydane jednak jako promo - dostępne jedynie dla stacji radiowych. Pod koniec roku Nino występuje na "Carreras-Gala" z utworem "Überlebt".
17 marca 2001 odbywa się pierwszy od dłuższego czasu koncert - w Lingen/Ems. Dwa dni wcześniej, 15 marca do niemieckich kin wchodzi film Disneya "Ein Königreich für ein Lama" do którego Nino nagrał piosenkę "Heile Welt" (w oryginale śpiewana przez Toma Jonesa). Wreszcie 7 maja ukazuje się singiel "Engel" będący przeróbką hitu Lionela Richie "Angel". Kilka miesięcy później Nino nagrywa duet z Chrisem Normanem - "Ich mach' meine Augen zu (Everytime I Close My Eyes)". Piosenka jeszcze w roku 2001 ukazuje się na albumie Normana, a w lutym 2002 trafia na wspólny singiel obu wykonawców. I dzięki temu po raz pierwszy od 13 lat singiel Nino wchodzi na niemiecką listę przebojów. Niecały miesiąc później już solowy singiel "Wenn du lachst" także wchodzi na listę. Obydwa nagrania promują album "Solange man liebt".
W roku 2003 Nino zmienił wytwórnie na Koch postanowił odświeżyć stare przeboje. Na pierwszy ogień poszedł "Jenseits von Eden", który w przearanżowanej wersji został wydany na singlu 14 kwietnia. Kilka miesięcy później ukazał się album "Zurück nach vorn" z dwoma premierowymi nagraniami. Wśród piosenek zawartych na albumie są "Samuraj" i "Flieger" w całkowicie nowym brzmieniu.
2004 rok stoi pod znakiem albumu "Un momento italiano", jak sama nazwa wskazuje śpiewanego w języku włoskim (choć znajdziemy na nim też jedno nagranie w języku angielskim). Nino na własny sposób zinterpretował klasyki włoskiej piosenki z "Tornero" na czele. Nie zabrakło także miejsca dla kilku nagrań z własnego repertuaru. Ukazuje się także singiel "Komm zurück zu mir" (wchodzi nawet na Top-100), który jednak nie jest powiązany z żadnym albumem.
A kompletny longplay wydany został pod koniec 2005 roku. Nazywał się "Nino", miał być nawiązaniem do rockowych nagrań z początku lat 90-tych. Nawiązał niestety głównie fatalną sprzedażą. Nic więc dziwnego, że album nie był szczególnie intensywnie promowany a wytwórnia zdecydowała się nie przedłużać kontraktu płytowego.
W ten oto sposób Nino De Angelo znalazł się w artystycznej ślepej uliczce. Jakby tego było mało, w międzyczasie pojawiły się też problemy z narkotykami i alkoholem. Pociągnęło to też za sobą rosnące długi. Rosnące do tego stopnia, że w chwili obecnej komornik zabiera prawie całą gażę za rolę w serialu telewizji RTL "Unter Uns". Ta niezbyt ciekawa sytuacja ponownie, po latach połączyła muzyczne losy Nino De Angelo i Dietera Bohlena. Nino od roku 2001 aktywnie udzielał się w chórkach na płytach Modern Talking (pewnego razu stwierdził nawet, że to on był głównym głosem MT, oczywiście wkrótce się z tego wycofał zrzucając winę na błędną interpretację jego słów przez prasę), miał więc na bieżąco kontakt z DB. Obydwaj panowie dość chętnie przystali na ponowną współpracę, jednak warunkiem koniecznym do jej rozpoczęcia jest zdobycie przez Nino odpowiedniego kontraktu płytowego. Czy uda się do tego doprowadzić, a jeśli tak, to czy sprawa będzie wówczas nadal aktualna i możliwa do realizacji - przekonamy się wkrótce.

Dyskografia

Single:

• Siebzehn - 1981

• Der Ring, den du trägst- 1981

• Und ein engel fliegt in die Nacht - 1982

• Vielleicht (Seit Jimmy zu den Sternen ging) - 1982

• Sara' la Nostalgia - 1982

• Ich sterbe nicht nochmal - 1983

• Engel und Teufel, Luisa - 1983

• Jenseits von Eden - 1983

• Atemlos - 1984

• Unchained Love - 1984

• Guardian Angel - 1984

• La Valle Dell' Eden - 1984

• Wir sind Giganten - 1984

• Giganti - 1984

• Time To Recover - 1985

• Ich habe mich an dich verloren - 1985

• Nino De Angelo (Amiga Quartet) - 1985

• Du bist ein Teil von mir - 1986

• Ich suche nach Liebe - 1986

• Wünsche der Nacht - 1986

• Doch Tränen wirst du niemals sehen - 1987

• I Only Wanna Be With You - 1987

• Engel der Nacht - 1988

• Baby Jane - 1988

• Samuraj - 1989

• Flieger - 1989

• If There Is One Thing That's Forever - 1989

• Who's Gonna Love You Tonight - 1989

• Vielleicht (muß man erstmal durch die Hölle) - 1990

• La Luna - 1991

• Du bist das Feuer - 1991

• Ich fahr die Nacht - 1993

• Hunger in der Haut - 1993

• Das siebente Wunder - 1993

• Kleiner großer Mann - 1994

• I Can See The Light - 1997

• Hand In Hand - 1998 (duet z Claudią Jung)

• Schwindelfrei - 2000 (Promo)

• Immer wenn du fortgehst - 2000 (Promo)

• Zeig mir bitte nicht... - 2000 (Promo)

• Engel - 2001

• Ich mach' meine Augen zu - 2002

• Wenn du lachst - 2002

• Sarah - 2002 (Promo)

• Jenseits von Eden 2003 - 2003

• Und wenn ich Abends einschlaf' - 2003

• Laß und fliegen - 2003

• Maledetta primavera - 2003 (Promo)

• Komm zurück zu mir - 2004

• Wie der Wind - 2005 (Promo)

• Wenn du mich suchst - 2006 (Promo)

Albumy:

• Junges Blut - 1983

• Jenseits von Eden - 1984

• Nino - 1984 (anglojęzyczna wersja dwóch poprzednich)

• Zeit für Rebellen - 1984

• Time To Recover - 1985 (anglojęzyczna wersja poprzedniego)

• Figlio della notte - 1985 (wersja włoskojęzyczna)

• Ich suche nach Liebe - 1986

• Durch tausend Feuer - 1987

• Baby Jane - 1988

• Samuraj - 1989

• Flieger - 1989 ("Baby Jane" z dwoma zmienionymi utworami)

• De Angelo - 1991

• Verflucht Zeiten - 1993

• Schwindelfrei - 2000

• Solange man liebt - 2002

• Zurück nach vorn - 2003

• Un momento italiano - 2004

• Nino - 2005

Źródło: nino-de-angelo.de, informacje własne

Kolejni wykonawcy, których biografie zostaną przedstawione to największe gwiazdy Dietera ostatnich lat - Alexander Klaws i Yvonne Catterfeld, a po nich przyjdzie czas na Chrisa Normana.